در سال ۲۰۰۹ کارفرمای خانم سندرا راولین از این زن ۵۲ ساله می‌خواهد تا لباس‌های جذاب‌تر و جوان‌پسندانه‌تر بپوشد، از زیورآلات بیشتر استفاده کند و در نهایت موی خود را رنگ کند. وقتی این تقاضاهای کارفرما که دخالت در حوزه زندگی خصوصی این شخص محسوب می‌شد با مخالفت وی مواجه می‌شود ظرف یک هفته اخراج شده و جای خود را به زنی می‌دهد که ۱۰ سال از خودش جوان‌تر بود. وی اکنون به‌خاطر این اقدام از کارفرمای خود در دادگاه هوستون شکایت‌نامه‌ای را تنظیم کرده است.
این اتفاق در حالی افتاده است که وی در شرکت محل کارش در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ به عنوان کارمند نمونه شناخته شده و به کار کردن سخت مشغول بوده است. وی س از اخراج ناعادلانه از محل کارش، در شرکت دیگری مشغول به کار شده اما درآمدش طی سال ۱۸ هزار دلار کاهش داشته است. کارفرمای سابق خانم راولین ادعاهای وی را بی‌اساس خوانده و می‌گوید که اگر کسی توانایی کار را داشته باشد، حتی حاضر است در سن ۱۵۰ سالگی نیز او را استخدام کند. با این حال خانم راولین این عمل را نه تنها یک اخراج، بلکه اهانت و تحقیر خود به خاطر بالا رفتن سنش دانسته است.