شهدا شرمنده ایم

چادرت را سر می‌کنی ....

و مسیر همیشگی خانه تا گلزار شهدا را گریه می‌کنی.

مادر شهید! فضای سینه نم گرفته‌ات فریاد‌ها دارد و تو هق هق گریه‌های تنهایی‌ات را فقط برای شهیدت کنار گذاشتی و کسی از آن با خبر نمی‌شود ...

وقتی که بر سر مزار شهیدت می‌رسی و زانوان خسته‌ات را امان می‌دهی، وقتی قبری را که بالایش نوشته‌اند سرباز رشید اسلام را در آغوش مهربانی‌هایت می‌گیری، این گریه است ...

که دیگر تحمل ماندن در قفس سینه را نمی‌یابد و زمزمه‌های لالایی روی لبانت گل می‌کند. مادر همه ی ما ..... دعایمان کن

های آقا پسر...

غیرتت رو به چی فروختی؟!

به دنیات؟... به هوست؟...

اَاااای خاک بر سرت...

زنده باد خروس

خروس وقتی ببینه به مرغش نزدیک میشن سینه سپر میکنه از حریمش دفاع میکنه...

تو از خروس هم کمتری؟..به جای اینکه از ناموست حراست کنی ،ناموس فروشی میکنی؟

 

 
شهدا شرمنده ایم که راهتون نیمه کاره مونده

 تا سیر نشدیم نمیتونیم راهتون رو ادامه بدیم

 تا سیر نشدیم نمیتونم العجل العجل رو زمزمه کنیم

 سرمون شلوغه

 فعلا قصد ادامه راهتون رو نداریم

 شرمنده ایم ، شرمنده ایم